ΣΚΟΠΟΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ

 Σκοπός του παιχνιδιού είναι να περάσει η μπάλα πάνω από το φιλέ και να ακουμπήσει στο γήπεδο του αντιπάλου ή να αναγκαστεί ο αντίπαλος να την πετάξει εκτός γηπέδου (γήπεδο θεωρείται ο αγωνιστικός χώρος και η γραμμή που τον χωρίζει από την ελεύθερη ζώνη). Για να πετύχει το σκοπό αυτό η κάθε ομάδα έχει δικαίωμα να κάνει τρεις μπαλιές με οποιοδήποτε μέρος του χεριού. Το μπλοκ δεν υπολογίζεται στις επαφές με τη μπάλα της ομάδας. Επιτρέπεται η επαφή και το παίξιμο της μπάλας με οποιοδήποτε μέλος του σώματος ακόμα και με το πόδι.

Ο ίδιος παίκτης δεν έχει δικαίωμα να κάνει δύο συνεχόμενες μπαλιές. Επίσης, μετά από κάθε χτύπημα η μπάλα πρέπει να αναπηδήσει,δηλαδή δεν μπορεί να κρατηθεί από τον παίκτη.

Οι ομάδες

Κάθε φορά που η ομάδα τους κερδίζει το σερβίς, οι παίκτες μετακινούνται κατά μία θέση προς τα δεξιά, κατά τη φορά των δεικτών του ρολογιού. Έτσι σταδιακά όλοι οι παίκτες παίζουν σε όλες τις θέσεις. Σε περίπτωση αλλαγής, ο παίκτης που βγήκε μπορεί να μπει μόνο στη θέση του παίκτη που μπήκε ώστε να μην αλλάζει θέσεις στο γήπεδο. Η κάθε ομάδα πετοσφαίρισης αποτελείται από έξι παίκτες. Επίσης, μπορεί να έχει μέχρι έξι αναπληρωματικούς, έναν προπονητή, το βοηθό του και φυσιοθεραπευτή. Στο ξεκίνημα κάθε σερβίς οι έξι αγωνιζόμενοι παίκτες πρέπει να βρίσκονται μέσα στο γήπεδο και σε συγκεκριμένες θέσεις. Είναι τρεις στην επιθετική ζώνη (μπροστά: αριστερά, κέντρο, δεξιά) και τρεις στην αμυντική ζώνη (πίσω: αριστερά, κέντρο, δεξιά). Εξαιρείται ο παίκτης που εκτελεί το σερβίς.

Οι παίκτες που βρίσκονται στην αμυντική ζώνη δεν επιτρέπεται να εκδηλώσουν επιθετικό χτύπημα πατώντας στην μπροστινή ζώνη από ύψος μεγαλύτερο του φιλέ.

ΒΟΛΕΙ στην Ελλαδα

Το βολει είναι ένα ομαδικό ολυμπιακο αθλημα, το οποίο παίζεται από ανδρικές και γυναικείες ομάδες των έξι ατόμων.

Επινοή, θηκε το 1895 στη Μασαχουσετηκαι στους Ολυμπιακους αγωνες εντάχθηκε το 1964 στο Τόκιο. Στην Ελλάδα εποπτεύεται από την Ελληνική ομοσπονδία πετοσφαιρισης Στην Ελλάδα η πετοσφαίριση εισήχθη το 1922 από τον Πανιώνιο και τη ΧΑΝΘ. Πρώτος διδάξας του βόλεϊ στην Ελλάδα θεωρείται ο γυμναστής Λευκαδίτης του Π.Γ.Σ. Στη συνέχεια διαδόθηκε και σε άλλους συλλόγους με αποτέλεσμα να προκηρυχτούν τα πρώτα πρωταθλήματα 1924-1926 με πρωταθλητή τον Πανιώνιο το 1924, τον Π.Γ.Π το 1925 και τα Διδασκαλία το 1926.

Το 1929-1932 δημιουργήθηκαν ομάδες βόλεϊ όπως η Νήαρ Ηστ, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο Ιωνικός, ο Πειραϊκός, ο ΠΟΠ, και η ΕΑΠ Πατρών. Ακολούθησε η δεκαετία 1930-1940 με τη μεγαλύτερη διάδοση του αθλήματος που ανακόπηκε από τον Β΄. ΠΠ και στη συνέχεια τον εμφύλιο.

Το 1950-60 εμφανίστηκε πάλι το βόλεϊ με ελάχιστα τοπικά πρωταθλήματα.

Το 1961 διοργανώνεται το πρώτο Πανελλήνιο πρωτάθλημα με πρωταθλητή τον ΠΓΣ.

Το 1965 ιδρύεται από τον ΣΕΓΑΣ η Ελληνική Ομοσπονδία Αθλοπαιδιών (ΕΟΑΠ μπάσκετ- β.μ-χόκεϊ) και ακολουθεί μια στάσιμη περίοδος μέχρι το 1967.

Το 1968 αρχίζει μια συστηματική προσπάθεια ανάπτυξης του βόλεϊ από την ΕΟΑΠ και τον διορισθέντα Κυβερνητικό Επίτροπο (ΚΕ) σύνδεσμος της ΓΓΑ με την ΕΟΑΠ Θεόδωρο Ανδρεάκο δ/ρα μηχανικό, πρωταθλητή του βόλεϊ του ΠΓΣ, μέλους της ΕΟΑΠ και του ΑΣΑΕΔ (Αθλητισμού ΕΔ). 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΡΕΚΟΡ ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΣΤΙΒΟΥ

 ΡΕΚΟΡ ΑΝΤΡΩΝ

ΑΓΩΝΙΣΜΑ                            ΕΠΙΔΟΣΗ

100 μ.                                         9,58

200 μ.                                         19,19

400 μ.                                          43,03

800 μ.                                         1.40,91

1000 μ.                                       2.11,96

Άλμα εις ύψος                           2,45   

Άλμα εις μήκος                         8,95

Άλμα τριπλούν                          18,29

Σφαιροβολία                               86,74

ΡΕΚΟΡ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

ΑΓΩΝΙΣΜΑ

100 μ.                                         10,49

200 μ.                                         21,34

400 μ.                                          47,60

800 μ.                                         1.53,28

1000 μ.                                       2.28,98

Άλμα εις ύψος                           2,09

Άλμα εις μήκος                         7,52

Άλμα τριπλούν                          15,74

Σφαιροβολία                               22,63

  

Αθλήματα Στίβου

                                                                                                                                                                          

 Η  ιδέα για τη πραγματοποίηση ενός παγκόσμιου πρωταθλήματος για το στίβο ξεχωριστό απο τους Ολυμπιακούς Αγώνες αποφασίστηκε το 1913. Ξεκίνησε τη δεκαετία του ΄60, ενώ τελικά πραγματοποιήθηκε το 1976, σε συνέδριο στο Πουέρτο Ρίκο. Το πρώτο παγκόσμιο πρωτάθλημα έγινε στο Ελσίνκι της Φινλανδίας το 1983. Σε αυτό το πρωτάθλημα έλαβαν μέρος 1355 αθλητές απο 1524 χώρες. Το πρόγραμμα των αγώνων είναι περίπου το ίδιο για άντρες και γυναίκες. 

 Τα αγωνίσματα του στίβου χωρίζονται σε τρείς κατηγορίες:

ΔΡΟΜΟΙ

  Αγώνες ταχύτητας ( 100 μ.-200 μ.-400μ), αγώνες ημιαντοχής, αγώνες αντοχής, σκυταλοδρομίες, δρόμοι με εμπόδια( 110 μ.-400 ανδρών και 100 μ. -400 μ. γυναικών) Δρόμοι μεσαίων αποστάσεων ( 800 μ.-1500μ.). Δρόμοι μεγάλων αποστάσεων (5000μ.-10000μ.,μαραθώνιος 42.195 μ.) , βάδην (20.000 μ.-50.000 μ), σκυταλοδρομίες (4*100 μ. και 4*400μ.)

ΡΙΨΕΙΣ

Αθλήματα ρίψεων (δισκοβολία-ακοντισμός-σφυροβολία-σφαιροβολία .

ΑΛΜΑΤΑ

Άλματα: (εις μήκος, εις ύψος, επί κοντό, τριπλούν)

Μεικτά: (δέκαθλο, έπταθλο).

Τα άλματα βαθμολογούνται με έξι προσπάθειες και νικά ο αθλητής που έχει την υψηλότερη βαθμολογία, σε αντίθεση με τα κάθετα που οι αθλητές κάνουν συνεχώς άλματα, μέχρι κάποιος να κάνει τρία άκυρα, με αποτέλεσμα να ολοκληρώνει τις προσπάθειες του.

Τα αγωνίσματα του στίβου είναι γνωστά ως κλασικός αθλητισμός, εφόσον τα περισσότερα λάμβαναν χώρα στην κλασική αρχαιότητα.